Effect vitamine D2 en D3 op immuunsysteem

Vitamine D2 en D3 lijken voor wat betreft hun structuur sterk op elkaar. Hoewel hun invloed op de fysiologie grotendeels overeenkomt, zijn er verschillen waarneembaar als het gaat om de immuunrespons.

Aan het Britse onderzoek namen 335 gezonde vrouwen deel van Europese of Zuid-Aziatische afkomst. De vrouwen kregen gedurende twaalf weken in de winterperiode (november tot maart) dagelijks 600 IE vitamine D2 of D3. Vervolgens werd het effect van beide vitamine D-vormen op de genexpressie bepaald. 

Hoewel er overlap was in de expressie van genen tussen vitamine D2 en D3, werden ook specifieke effecten van de afzonderlijke vitamines gezien. Hierbij kan ook de etnische achtergrond een rol spelen. Opvallend hierbij was dat vitamine D3-suppletie vooral gepaard ging met een downregulatie van de activiteit van genen die een rol spelen bij het aangeboren en adaptieve immuunsysteem. Hierdoor wordt het immuunsysteem mogelijk toleranter. Echter had vitamine D3 in tegenstelling tot D2  een stimulerend effect op de genexpressie geassocieerd met de activiteit van type I en II interferon. Dit heeft gevolgen voor de aangeboren reactie op bacteriële en virale infecties. 

Vitamine D is vooral bekend vanwege zijn effect op de botten, de calciumbalans en het immuunsysteem. Voor wat betreft dit laatste lijkt sprake van een genetisch bepaald onderscheidend effect van vitamine D2 en D3.