Flinke toename patiënten met suikerziekte verwacht

Promovendus pleit voor opzetten samenhangend registratiesysteem suikerziekte-patiënten Het aantal patiënten met suikerziekte zal in de komende jaren flink toenemen. Het is zaak - zeker gezien de beperkte financiële middelen in de gezondheidszorg - inspanningen te leveren om de ziekte te voorkomen dan wel efficiënter te behandelen. Om de ontwikkelingen op de voet te volgen en meer onderbouwde toekomstprojecties te maken, zal een samenhangend registratiesysteem moeten worden opgezet. Dit concludeert de arts Dirk Ruwaard in zijn proefschrift 'Diabetes Mellitus, van epidemiologie naar gezondheidsbeleid', waarop hij op woensdag 2 oktober promoveert aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Uit twee onderzoeken die in 1980 zijn uitgevoerd en die in 1990 zijn herhaald, blijkt - na correctie voor veranderingen in de omvang en samenstelling van de bevolking - dat het totaal aantal nieuw gediagnostiseerde gevallen van suikerziekte met 12% is gestegen. Die toename heeft in het bijzonder plaatsgevonden in de leeftijdsgroepen 0-19 jaar (23%) en 45-64 jaar (31%). De oorzaken van de stijging in de jongste leeftijdsgroep, ook geconstateerd in andere landen, zijn niet bekend. Waarschijnlijk is de toename in de oudere leeftijdsgroep het gevolg van een eerdere herkenning van klachten en kenmerken die passen bij de ziekte en/of van meer gerichte opsporing door huisartsen van mensen met een verhoogde kans op de ziekte ('case finding'). Volgens schatting met behulp van een wiskundig model is het aantal bekende patiënten in het jaar 2005 340.000 tot 355.000, terwijl in 1980 een aantal van 191.000 is gemeten. Die toename is mogelijk een onderschatting en afhankelijk van het te volgen opsporingsbeleid. Uit verschillende onderzoeken is namelijk gebleken dat momenteel minstens 50% van alle patiënten niet als zodanig is gediagnostiseerd. Massale screening van de bevolking lijkt tot op heden echter nog niet gerechtvaardigd, stelt Ruwaard. Hij pleit voor nader onderzoek naar de verschillende aspecten van screening en de effectiviteit daarvan in de klinische praktijk. Risicofactoren: Suikerziekte is een chronische stofwisselingsziekte. Op den duur kunnen meerdere chronische complicaties optreden, zoals een hartinfarct, beroerte, circulatiestoornissen in de benen, blindheid, nierziekten, gevoelsstoornissen en/of pijn in de ledematen. Als gevolg hiervan nemen de kwaliteit van leven en de levensverwachting af. Van groot belang is dan ook om dit toenemend volksgezondheidsprobleem een halt toe te roepen. De oorzaken van suikerziekte op jonge leeftijd (jeugddiabetes) zijn nog steeds onvoldoende bekend. Om de risicofactoren op te sporen is een blijvende participatie van Nederland in het internationale netwerk van diabetesregistraties voor kinderen noodzakelijk. Er zijn verschillende risicofactoren bekend van suikerziekte die zich op oudere leeftijd voordoet: overgewicht, lichamelijke inactiviteit en ongezonde voeding. Maar er zijn slechts weinig onderzoeken gepubliceerd die het effect van interventies op deze risicofactoren beschrijven. Het is volgens Ruwaard niet eenvoudig te voorzien welk beslag de veranderingen in het voorkomen van suikerziekte in de nabije toekomst zullen leggen op de gezondheidszorg. Het is zeer waarschijnlijk dat het aantal patiënten zal toenemen, onafhankelijk van de (toekomstige) mogelijkheden om de ziekte te voorkomen. Om de ontwikkelingen op de voet te volgen en meer onderbouwde toekomstprojecties te maken, pleit de promovendus voor het opzetten van een samenhangend registratiesysteem. Hierin dienen de blootstelling aan risicofactoren en het voorkomen van de ziekte en de gevolgen ervan nauwgezet geregistreerd te worden.