Voedingssupplementenprogramma stopt vroege atherosclerose

In deze studie werden de effecten van een uitgebreid voedingssupplementenprogramma bestudeerd op de progressie van aandoeningen van de kransslagader. Het voedingssupplementenprogramma omvatte een breed scala van nutriënten. Een multipreparaat bestemd voor gebruik in de preventie en het terugdringen van hart- en vaatziekten maakte hier tevens deel van uit. Een groep van 55 patiënten, 50 mannen en 5 vrouwen, leeftijd 44 tot 67 jaar, met diverse stadia van kransvaatziekten, nam deel aan een 12 maanden durende interventie met het voedingssupplementenprogramma. De voedingssupplementen werden dagelijks ingenomen en bevatten de volgende nutriënten: vitamine C, vitamine E, vitamine A in de vorm van bètacaroteen, vitamine B1, vitamine B2, vitamine B3 in de vorm van nicotinezuur en niacinamide, vitamine B5, vitamine B6 in de vorm van pyridoxine, vitamine B12 in de vorm van cyanocobalamine, vitamine D in de vorm van cholecalciferol, calcium, magnesium, kalium, fosfaat, zink, mangaan, koper, selenium, chroom, molybdeen, L-proline, L-lysine, L-carnitine, L-arginine, L-cysteïne, foliumzuur, biotine, inositol, coënzym Q10, oligomere procyanidinen en citrusbioflavonoïden. De mate van kransslagaderverkalking werd gemeten via de Ultrafast Computed Tomography, de UCT-scan, met de Imatron van de Heart Scan Facility in South San Francisco. Veranderingen van kransvaatverkalking werden gevolgd door opeenvolgende metingen van respectievelijk 0, 6 en 12 maanden te vergelijken. De natuurlijke progressie van kransslagaderverkalking voor het tijdstip van interventie bedroeg gemiddeld 44 procent per jaar. De progressie van kransslagaderverkalking was na een jaar supplementengebruik gedaald met gemiddeld 15 procent. In een subgroep van 21 patiënten met een vroeg stadium van kransslagaderverkalking, trad een significante vermindering op. Er werd geen verdere progressie waargenomen. In enkele gevallen was sprake van het terugdringen en volledig verdwijnen van voorheen bestaande kransslagaderverkalking. De studie werd uitgevoerd door Rath en Niedzwiecky (oud-medewerkers van het Linus Pauling Institute) en is de eerste in zijn soort die effect toont op de progressie van kransslagaderaandoeningen.