Cholesterol, serummicronutriënten en ovariumkanker

Doel van dit prospectieve patiëntcontrole onderzoek was om de samenhang te onderzoeken tussen serumspiegels van diverse antioxidanten, cholesterol en het ontstaan van ovariumkanker. De gedachte is dat deze antioxidanten mogelijk beschermen tegen kanker door de schade veroorzaakt door vrije radicalen op celniveau te voorkomen. In 1974 werd bij een bloedbank gedurende 4 maanden het serum van 20.305 inwoners van Washington County verzameld. In deze groep ontwikkelden 35 vrouwen ovariumkanker, waarvan 88% van epitheliale oorsprong. Een controlegroep van 67 personen werd samengesteld, vergelijkbaar met de patiënten wat betreft leeftijd en menopauzale status. De serumspiegels van alfa- en bètacaroteen (provitamine A), retinol (vitamine A), lycopeen (een carotenoïde), alfa- en gammatocoferol (vitamine E) en selenium werden gemeten, evenals cholesterol. De samenhang van de gemeten waarden met het optreden van ovariumkanker werd vastgesteld middels logistische regressieanalyse. Een hogere serumspiegel van alfatocoferol was geassocieerd met een grotere kans op ovariumkanker. Dit verband was minder sterk na correctie voor de cholesterolspiegel. Probleem in deze is dat vitamine E vooral getransporteerd wordt door met cholesterolbeladen lipoproteïnen en het effect van cholesterol niet helemaal te corrigeren is. Een cholesterolspiegel hoger dan 200 mg/dl ging gepaard met een groter risico op ovariumkanker, onafhankelijk van de antioxidantspiegels. Een hogere seleniumspiegel was gekoppeld aan een lagere kans op ovariumkanker. Er werd geen relatie gevonden tussen retinol- en carotenoïdenspiegels en de kans op ovariumkanker. Alleen selenium kwam naar voren als antioxidant met een beschermende werking tegen ovariumkanker. Gezien de kleine omvang van de studie en tegenstrijdige resultaten van vergelijkbare onderzoeken is verder onderzoek geboden.