Lithium in de hersenen

Bestudering van de distributie en accumulatie van lithium in dood hersenweefsel maakt het in de toekomst waarschijnlijk mogelijk om lithium gerichter voor te schrijven aan personen met een depressie.

Dr. Jozef Lichtinger van de Technische Universität München bestudeert voor zijn proefschrift monsters van hersenweefsel van depressieve patiënten die wel en niet behandeld werden met lithium en vergelijkt deze met monsters van gezonde personen.

Voor het bepalen van de lithiumconcentraties in de diverse hersenweefsels ontwikkelde Lichtinger een nieuwe methode. Alleen bij depressieve personen die behandeld waren met lithium werd een hogere accumulatie van het mineraal gezien in de witte massa van de hersenen. De witte massa is het deel van de hersenen waar de zenuwbanen doorheen lopen. De concentratie van lithium was drie- tot viermaal lager in de nabijgelegen grijze massa. Bij onbehandelde depressieve personen werd geen accumulatie van lithium in de witte massa gezien. Dit wijst erop dat lithium - in tegenstelling tot psychofarmaca - niet werkzaam is in de ruimte tussen de zenuwcellen, maar juist ín de zenuwbanen zelf.

De huidige methode om de lithiumconcentratie in de hersenen te meten is onvoldoende sensitief. Lichtinger wil met zijn onderzoek een overzicht verkrijgen van de distributie en accumulatie van lithium in de hersenen van zowel gezonde als depressieve personen. Aan de hand hiervan wordt het in de toekomst mogelijk lithium nauwkeuriger voor te schrijven.