Verband dierlijke eiwitten en NAFLD

Er lijkt een verband te bestaan tussen de inname van dierlijke eiwitten en het risico van niet-alcoholische leververvetting (NAFLD). Dit blijkt uit gegevens van de Rotterdam studie. De eerste resultaten van de studie werden gepresenteerd tijdens de International Liver Congress dat plaatsvond in Amsterdam. Aan de studie namen 3440 proefpersonen deel met een gemiddelde leeftijd van 71 jaar. Van hen hadden 1040 een normaal lichaamsgewicht (BMI ≤25 kg/m2), de overige 2400 proefpersonen hadden overgewicht (BMI >25 kg/m2). Bij 1191 deelnemers (35%) was de diagnose NAFLD gesteld op basis van echografie. Aan de hand van voedingsvragenlijsten werd informatie verzameld over de inname van macronutriënten. Vooral bij personen met overgewicht werd een significante relatie gezien tussen de inname van macronutriënten en de kans op NAFLD. De totale eiwitinname leidde met 37% tot een significant verhoogde kans op NAFLD. Na verdere analyse bleek dat vooral de inname van dierlijke eiwitten een risicofactor was voor het krijgen van deze leveraandoening. In tegenstelling tot de bevindingen uit eerdere studies bleek dat een hoge inname van fructose niet leidde tot een verhoogd risico van NAFLD. Bij NAFLD is sprake van vetophoping in de lever. Dit kan het functioneren van de lever in gevaar brengen. De studie toont dat een Westers voedingspatroon met een groot aandeel van dierlijke eiwitten geassocieerd is met een verhoogd risico van NAFLD.