Vitamine D: zonlicht versus suppletie
Onder redactie van Ortho Institute
Onder redactie van Ortho Institute
3 min
Per 48 uur kun je als gast 2 artikelen gratis lezen; dit is gratis artikel 1 van 2.
Neem een digitaal abonnement of Inloggen als abonnee
Tot op heden is er weinig informatie beschikbaar waarmee de lichaamseigen vitamine D-productie onder invloed van zonlicht kan worden vergeleken met suppletie. Wetenschappers van het Memorial Sloan-Kettering Cancer Center in New York ontwierpen daarom een geautomatiseerd simulatieprogramma waarmee ze het effect van zonlicht op de aanmaak van vitamine D konden voorspellen.
De wetenschappers lieten het simulatieprogramma uitrekenen hoe lang iemand blootgesteld dient te worden aan de zon om een vitamine D-spiegel te bereiken die overeenkomt met het slikken van een dosering van 400 of 1000 IE vitamine D.
Zij deden dit voor inwoners van Miami en het veel noordelijker gelegen Boston in de maanden januari, april, juli en oktober. Om rekening te houden met verschillen in huidskleur, werkten zij met de Fitzpatrick-huidtypen. Deze schaal loopt van 1 (zeer lichte huid) tot 6 (zeer donker/negroïde).
In Boston moet een persoon met huidtype 3 tussen april en oktober midden op de dag drie tot acht minuten met een kwart van het huidoppervlak ontbloot in de zon zitten om 400 IE vitamine D aan te maken. In de winter maken de inwoners van Boston echter vrijwel helemaal geen vitamine D aan. In het veel zuidelijker gelegen Miami blijft de aanmaak van vitamine D het hele jaar door vrij constant. Mensen met huidtype 3 maken daar op het midden van de dag in drie tot zes minuten 400 IE vitamine D aan. In beide steden is voor de aanmaak van 1000 IE meer tijd nodig.
De wetenschappers waarschuwen er wel voor dat hun simulatiemodel slechts een benadering geeft. Zij zijn echter ook van mening dat suppletie met vitamine D de voorkeur heeft vanwege de schadelijke effecten van UV-straling.
Boston ligt op de 42e breedtegraad en ligt daarmee ongeveer op gelijke hoogte met Marseille en Rome. Nederland ligt op de 51e breedtegraad en hier zal de aanmaak van vitamine D moeizamer verlopen dan in Boston.
De wetenschappers lieten het simulatieprogramma uitrekenen hoe lang iemand blootgesteld dient te worden aan de zon om een vitamine D-spiegel te bereiken die overeenkomt met het slikken van een dosering van 400 of 1000 IE vitamine D.
Zij deden dit voor inwoners van Miami en het veel noordelijker gelegen Boston in de maanden januari, april, juli en oktober. Om rekening te houden met verschillen in huidskleur, werkten zij met de Fitzpatrick-huidtypen. Deze schaal loopt van 1 (zeer lichte huid) tot 6 (zeer donker/negroïde).
In Boston moet een persoon met huidtype 3 tussen april en oktober midden op de dag drie tot acht minuten met een kwart van het huidoppervlak ontbloot in de zon zitten om 400 IE vitamine D aan te maken. In de winter maken de inwoners van Boston echter vrijwel helemaal geen vitamine D aan. In het veel zuidelijker gelegen Miami blijft de aanmaak van vitamine D het hele jaar door vrij constant. Mensen met huidtype 3 maken daar op het midden van de dag in drie tot zes minuten 400 IE vitamine D aan. In beide steden is voor de aanmaak van 1000 IE meer tijd nodig.
De wetenschappers waarschuwen er wel voor dat hun simulatiemodel slechts een benadering geeft. Zij zijn echter ook van mening dat suppletie met vitamine D de voorkeur heeft vanwege de schadelijke effecten van UV-straling.
Boston ligt op de 42e breedtegraad en ligt daarmee ongeveer op gelijke hoogte met Marseille en Rome. Nederland ligt op de 51e breedtegraad en hier zal de aanmaak van vitamine D moeizamer verlopen dan in Boston.
Schrijf u nu in voor onze nieuwsbrief en blijft op de hoogte van het laatste orthomoleculaire nieuws.