Betere sportprestatie door PPARδ ?

Het kunnen aanboren van voldoende energiebronnen is van groot belang tijdens zware fysieke inspanningen. Een muizenexperiment toont dat de nucleaire hormoonreceptor PPARδ hierbij een centrale rol vervult. Wanneer ‘de man met de hamer’ komt heeft het lichaam onvoldoende brandstof ter beschikking. Een optimale verschuiving van het substraatverbruik van glucose naar vet is van belang om ‘de man met de hamer’ voor te zijn. Het muizenexperiment toont dat deze metabole aanpassing afhankelijk is van de genexpressie van PPARδ in de spieren. PPARδ blijkt het vetzuurmetabolisme te stimuleren en vermindert bovendien het glucoseverbruik zonder van invloed te zijn op de mitochondriën en de spiervezels. Bij muizen met een verminderde genexpressie van PPARδ in de spieren werd een slechtere prestatie gezien tijdens inspanning. Echter, wanneer de hormoonreceptor werd geactiveerd, nam de prestatie van de muizen toe. Deze muizen waren in staat hun bloedglucosegehalte beter op peil te houden als gevolg van een efficiënter glucosemetabolisme. Hierdoor konden ze ongeveer honderd minuten langer rennen dan hun soortgenoten waarbij de hormoonreceptor was uitgeschakeld. Of stimulering van PPARδ ook bij mensen leidt tot een beter uithoudingsvermogen, moet nog onderzocht worden.