Laag vet-dieet niet gunstiger om af te vallen

Uit onderzoek blijkt dat het verschil in individuele hormonale reacties één van de mogelijke verklaringen is voor de tot nog toe uiteenlopende resultaten van onderzoeken waarin het effect van verschillende diëten op het verlies van lichaamsgewicht werd bestudeerd.
Een dieet met een lage glycemische belasting helpt personen met een hoge insulinesecretie mogelijk beter in het bereiken van een lager lichaamsgewicht dan een dieet laag in vet.
Aan het onderzoek namen 73 zwaarlijvige personen deel in de leeftijd van 18 tot 35 jaar. Ze volgden gedurende 6 maanden willekeurig in twee groepen verdeeld óf een dieet met een lage glycemische belasting (40% koolhydraten, 35% vet) óf een dieet met een laag vetgehalte (55% koolhydraten, 20% vet). Daarna werden ze nog 12 maanden gevolgd. Bij aanvang werd bij alle deelnemers de insulinesecretie 30 minuten na een orale dosis glucose bepaald.
Uit de resultaten bleek dat na 18 maanden de verandering in gewicht en percentage lichaamsvet in de beide dieetgroepen niet verschilde. Onder de deelnemers met een hoger dan gemiddelde insulinesecretie echter bleek het gewicht en het percentage lichaamsvet sterker te zijn gedaald in de dieetgroep met een lage glycemische belasting dan in de groep met het dieet laag in vet. Bij de personen die een insulinesecretie hadden lager dan het gemiddelde, werden op dit vlak geen verschillen aangetoond. Er werd geen verband aangetoond tussen de hoogte van de insulinesecretie en de risicofactoren voor hart- en vaatziekten.
Ongeacht de hoogte van de insulinesecretie liet het dieet met de laag-glycemische belasting een sterkere verbetering zien in de plasmawaarden voor triglyceriden en HDL-cholesterol vergeleken met het dieet laag in vet. Het dieet laag in vet had een gunstiger invloed op de plasmawaarde voor LDL-cholesterol.