Relatie zinktekort en depressie

Een zinkdeficiëntie is geassocieerd met een verhoogd risico op een depressie.

Het onderzoek werd uitgevoerd bij driehonderd oudere werknemers (≥60 jaar) in Thailand. 

De deelnemers vulden vragenlijsten in over demografische kenmerken en hun voeding. Tevens werden vragenlijsten afgenomen tijdens interviews om een indruk te verkrijgen van de cognitie, aanwezigheid van een depressie en hun functioneren in het dagelijks leven. De zinkstatus werd in het bloedserum gemeten. 

De gemiddelde zinkstatus van de deelnemers bedroeg 80,5 mcg/dl en duidt daarmee op een deficiëntie. Een normale zinkstatus bedraagt minimaal 84 mcg/dl. Een lage zinkspiegel was significant gerelateerd aan de aanwezigheid van een depressie. Personen met de laagste zinkstatus hadden met meer dan tweemaal significant een grotere kans op een hoge score op de Thai Geriatric Depression Scale-15. Een score groter dan vijf op de depressieschaal is gerelateerd aan een depressie. Tevens bleek dat vrouwen een groter risico hadden op een zinktekort dan mannen. Dit was ook het geval voor deelnemers die maximaal twaalf jaar onderwijs hadden gevolgd. De zinkstatus nam toe met het serumalbuminegehalte. Het eiwit albumine speelt onder andere een rol bij het transport van voedingsstoffen. Er werd geen significant verband gevonden tussen andere aandoeningen en een zinktekort.

Een zinkdeficiëntie komt veel voor; ongeveer 20% tot 40% van de wereldbevolking heeft een tekort aan dit mineraal. Zink is van belang voor een goed werkend immuunsysteem, de wondgenezing en speelt een belangrijke rol bij de regulering van serotoninereceptoren. Dit laatste kan het verband tussen de zinkstatus en depressie verklaren.