Vitamine D en veroudering

Naarmate men ouder wordt, treden er een aantal veranderingen op in het metabolisme van vitamine D. Zo neemt de productie van 7-dehydrocholesterol, een precursor van vitamine D3, in de huid af, waardoor de synthese van vitamine D3 vermindert. Ook is het aantal vitamine D3-receptoren in de darmmucosa van oudere vrouwen verminderd. Ouderen zitten in het algemeen minder in de zon, hebben een verminderde productie van 1,25-dihydroxy-vitamine D3 in de nieren en ook is de absorptie van calcium en het adaptatievermogen aan een lage calciuminname verminderd. Door secundaire hyperparathyroïdie wordt het risico op botverlies nog verhoogd. Norman Bell, editor van the Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, geeft een overzicht van een aantal studies op dit gebied. In een Nederlands onderzoek namen 348 vrouwen van 70 jaar of ouder gedurende twee jaar dagelijks 400 IE vitamine D3 of een placebo. In de vitamine D3-groep nam de botdensiteit van het dijbeen toe. Er werden geen neveneffecten gemeld. De gehaltes aan 25-hydroxyvitamine D3 en 1,25-dihydroxy-vitamine D3 namen significant toe, terwijl de parathormoonconcentratie afnam. Tevens steeg de verhouding calcium/creatinine. Dit wijst er op dat de meeste proefpersonen een gebrek aan vitamine D3 hadden en dat door suppletie met vitamine D3 dit tekort en de secundaire hyperparathyroïdie werd opgeheven. Ook in andere studies worden soortgelijke effecten gevonden. Zo hadden huisgebonden oudere vrouwen die anderhalf jaar lang dagelijks 800 IE vitamine D3 en 1200 mg calcium namen 43% minder heupfracturen en 32% minder botbreuken dan vrouwen die niet werden behandeld. In een andere studie konden jaarlijkse intramusculaire injecties met 150.000 tot 300.000 IE vitamine D2 het aantal fracturen bij oudere Finse mannen en vrouwen doen afnemen. Volgens de schrijvers van dit editorial is bij veel ouderen waarschijnlijk de vitamine D3-stofwisseling en -opname verstoord, wat osteoporose tot gevolg kan hebben. Zij stellen dat behandeling met lage doses vitamine D en vitamine D analogen in bepaalde gevallen verlies van botmassa kan voorkomen.