Inspanning: weiproteïne of erwtenproteïne

Suppletie met een hoge dosis weiproteïne-isolaat vermindert spierschade na intensieve inspanning en is effectiever dan suppletie met proteïnen-isolaat afkomstig van erwten. Er namen 92 proefpersonen deel aan het onderzoek. Ze waren in een leeftijd van 18 tot 55 jaar, hadden een normaal lichaamsgewicht en waren geen atleten. Ze werden willekeurig in drie groepen verdeeld en kregen gedurende vijf dagen driemaal per dag 0,9 gram per kilogram lichaamsgewicht weiproteïne, erwtenproteïne of een placebo. Voorafgaand ondergingen de deelnemers een inspanningstest van anderhalf uur. De inspanning was dusdanig intensief dat dit leidde tot spierschade, vermoeidheid en een afgenomen prestatie op bankdrukoefeningen en de Wingate-test (sprinttest op fietsergometer gedurende 30 seconden). Suppletie met de weiproteïne leidde tot significant lagere bloedconcentraties van biomarkers voor spierschade ten opzichte van de placebo. Het effect was vooral merkbaar voor creatinekinase en myoglobine op de vierde en vijfde dag na de inspanning. Suppletie met erwtenproteïne leidde ook tot lagere concentraties van biomarkers voor spierschade, maar het effect was niet significant ten opzichte van de placebo. De proteïnesupplementen waren niet significant van invloed op de mate van spierpijn en de sportprestaties. Wellicht dat de hogere concentraties leucine, isoleucine en valine in weiproteïne-isolaat hoger zijn dan die in erwtenproteïne-isolaat. Een hoge inname van weiproteïne-isolaat gedurende vijf dagen na intensieve inspanning, vermindert spierschade en kan zodoende bijdragen aan het herstel.